To głównie na nim spoczywa zadanie nakłonienia bogaczki do finansowej pomocy miasteczku. Burmistrz, chcąc dodatkowo zmotywować Illa, sugeruje, że sklepikarz ma duże szanse zostać jego następcą. Początkowo wszystko układa się po myśli władz, a nawet jeszcze lepiej. Niedługo po przyjeździe pani Zachanassian deklaruje, że ofiaruje na rzecz miasteczka miliard: połowa na potrzeby osady, a połowa dla ludności. Euforia szybko jednak mija, kiedy Klara stawia jeden warunek, od którego zależy wypłata pieniędzy. Jest nim zabicie Illa. Klara ujawnia, że przed wielu laty miała z nim dziecko, którego się wyparł przed sądem przy pomocy przekupionych świadków. Przyszła pani Zachanassian musiała wyjechać z miasta. Będąc bez środków do życia, została prostytutką. Dziecko zmarło. Dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności wyszła za bogacza, a po jego śmierci jeszcze pomnożyła majątek męża. Długie lata spędzone w świecie interesów nauczyły ją, że wszystko można kupić. Nawet sprawiedliwość. Żądanie Klary początkowo bulwersuje mieszkańców. "Ta propozycja nam ubliża, żyjemy w Europie!" - oświadcza Burmistrz i odmawia. Wkrótce jednak zarówno on sam, jak i miejscowa ludność zaczyna kupować na kredyt drogie rzeczy. Ill coraz bardziej się boi. Zaszczuty szuka pomocy u Burmistrza, Księdza, na policji. Bezskutecznie. Nawet jego żona i dzieci bez skrupułów zaopatrują się w coraz bardziej luksusowe towary. [PAT]
Autor sztuki: Friedrich Dürrenmatt
Tytuł oryginalny: „Der Besuch der alten Dame”
Przekład: Andrzej Wirth, Marcel Reich-Ranicki
Produkcja: 2002
Premiera TV: 7 październik 2002
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
Klara Zachanassian
Alfred Ill
Burmistrz
Nauczyciel
Ochmistrz Boby
Proboszcz
Policjant
Lekarz
Żona Illa
Otylia, córka Illa
Karol, syn Illa
Obywatel Pierwszy - Hofbauer
Obywatel II - Helms
Obywatel Trzeci
Obywatel Czwarty - Malarz
Ślepiec I - Koby
Ślepiec II - Loby
Roby
Toby
KIerownik Pociągu
Sprawozdawca Telewizyjny
Mąż VII - Moby
Kobieta Pierwsza
Kobieta Druga
Gimnastyk
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Notatki:
Pod względem aktorskim spektakl Waldemara Krzystka nie ustępuje swemu słynnemu poprzednikowi z 1971 roku. Zupełnie inna jest jednak jego oprawa. Krzystek daleko odszedł od teatralnej umowności. Zrealizował swą "Wizytę..." w naturalnych plenerach i wnętrzach. Ich wygląd sugeruje, że akcja toczy się gdzieś we współczesnej Polsce, w jakimś zapyziałym miasteczku, gdzie bieda, bezrobocie i brak jakichkolwiek perspektyw to chleb powszedni. Dzięki takiemu zabiegowi arcydramat Durrenmatta zabrzmiał niezwykle świeżo i znajomo.
Wikipedia (polski)
02.170130
(POL) polski,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz