Wielkie monologi (2013)

Najsłynniejsze polskie monologi romantyczne złożyły się na aktorski „portret wielokrotny" Jerzego Treli. Raz jeszcze Konrad Mickiewicza wadził się z Bogiem, a ten Wyspiańskiego - ponownie przyszedł z daleka, by zmierzyć się z innym czasem i innymi problemami...
Nieprzemijające piękno i aktualność tekstów Wyspiańskiego, Mickiewicza i Norwida uobecniły się w opowieści nie tylko o doświadczeniu narodu, ale i intymnej historii aktora i jego artystycznej drogi.
Kunsztowna romantyczna fraza zabrzmiała z towarzyszeniem muzyki Zbigniewa Preisnera w wykonaniu Józefa Skrzeka i Konrada Mastyło, a całości dopełnił śpiew Teresy Salgueiro i sześcioosobowego chóru.
Słowo i muzyka zjednoczyły się tego wieczoru, by ocalić w „misterium pamięci" ulotną sztukę Teatru. [opis dystrybutora z portalu youtube]





Autor sztuki: Krzysztof Jasiński (scenariusz) na podstawie m.in.:
        Stanisław Wyspiański - „Sędziowie",
        Stanisław Wyspiański - „Wyzwolenie",
        Adam Mickiewicz - „Dziady",
        Cyprian Kamil Norwid - „Fortepian Szopena",
        Zbigniew Herbert,
        Karol Wojtyła,
        i inni
Tytuł oryginalny: „Jerzy Trela. Zbigniew Preisner. Wielkie monologi” (tytuł przedstawienia)
Produkcja: 2013
Premiera TV: brak informacji

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
-
śpiew
muzyk - moog
muzyk - organy Hammonda
chór
chór
chór
chór
chór
chór
chłopiec


Notatki:
Nagrania dokonano 17 i 18.09.2013 r. w kościele Św. Zofii w Bobowej. W przedstawieniu wykorzystano fragmenty monologów ze spektakli w reżyserii Konrada Swinarskiego i Jerzego Grzegorzewskiego.


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


01.170209

(POL) polski,


- BRAK ILUSTRACJI -

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz