Teatr Sensacji „Kobra” przedstawia:
14 maja – o północy (1972) Andrzej Wydrzyński | reż. Stanisław Zaczyk
Arszenik i stare koronki (1975) Joseph Kesselring | reż. Maciej Englert
Alicja prowadzi śledztwo (1970) Robert Thomas | reż. Edward Dziewoński
Blisko serca (1980) Raymond Chandler | reż. Ryszard Bugajski
Bracia Rico (1975) Georges Simenon | reż. Marek Piwowski
Brydż (1971) Zbigniew Kubikowski | reż. Henryk Drygalski
Carmilla (1980) Joseph Le Fanu Sheridan | reż. Janusz Kondratiuk
Czwarty manekin (1971) Janusz Weychert | reż. Stefan Szlachtycz
Czwarty poziom (1995) Waldemar Łysiak | reż. Tadeusz Kijański
Elegia na śmierć nieszczęśliwej damy (1975) Edmund Crispin | reż. Ryszard Ber
Gasnący płomień (1961) Patrick Hamilton | reż. Andrzej Łapicki
Jak błyskawica (1972) cz.2 Francis Durbridge | reż. Jan Bratkowski
Jak błyskawica (1972) cz.3 Francis Durbridge | reż. Jan Bratkowski
Jego dwie żony (1974) Patrick Quentin | reż. Stanisław Zaczyk
Klucze (1971) Michael Brett | reż. Anna Minkiewicz
Kłopoty to moja specjalność (1977) Raymond Chandler | reż. Marek Piwowski
Kompozycja na cztery ręce (1974) Hilda Lawrence | reż. Tomasz Zygadło
Kto zabił św. Mikołaja? (1972) Terence Feely | reż. Anna Minkiewicz
Krzyżówka (1977) Robert F. Lane | reż. Piotr Szulkin
Melissa - odc.I (1970) Francis Durbridge | reż. Jan Bratkowski
Melissa - odc.II (1970) Francis Durbridge | reż. Jan Bratkowski
Melissa - odc.III (1970) Francis Durbridge | reż. Jan Bratkowski
Noc w Klostertal (1969) Juraj Váh | reż. Tadeusz Aleksandrowicz
Odwet (1985) Françis Durbridge | reż. Bogdan Augustyniak
Pamela (1978) Edwin Lanham | reż. Witold Orzechowski
Pomyłka! Proszę się wyłączyć! (1964) Lucille Fletcher | reż. Jerzy Gruza
Przerwana gra (1977) Helena Sekuła | reż. Kazimierz Oracz
Selekcja (1984) Waldemar Łysiak | reż. Tadeusz Kijański
Selekcja II Skorpion (1985) Waldemar Łysiak | reż. Tadeusz Kijański
Selekcja III Ostatni numer (1985) Waldemar Łysiak | reż. Tadeusz Kijański
Stawka większa niż życie (1965-1967) Andrzej Zbych | reż. Janusz Morgenstern, Andrzej Konic, Barbara Borys-Damięcka
Szal (1970) odc.I Francis Durbridge | reż. Jan Bratkowski
Szal (1970) odc.II Francis Durbridge | reż. Jan Bratkowski
Szal (1970) odc.III Francis Durbridge | reż. Jan Bratkowski
Śmierć w samochodzie (1974) Zygmunt Zeydler-Zborowski | reż. Marek T. Nowakowski
Umarły zbiera oklaski (1972) Joe Alex | reż. Andrzej Zakrzewski
Upiór w kuchni (1976) Patrick G. Clark | reż. Janusz Majewski
Wielki kawałek tortu w pułapce na myszy (1978) Catherine Arley | reż. Janusz Majewski
Za kurtyną (1973) Earl Derr Biggers | reż. Jan Bratkowski
Znowu „Łut Szczęścia” (1962) Janusz Jaxa | reż. Janusz Morgenstern
Teatr Sensacji „Kobra” to cykl sztuk sensacyjnych, emitowany od 1956 do 1993 roku i ponownie w 2013 roku. W latach 50. i 60. był to jeden z najpopularniejszych polskich programów telewizyjnych. Początkowo zwany był Teatrem Sensacji i Fantastyki „Kobra” i - jak nazwa wskazuje - oprócz kryminałów i sensacji zawierał również spektakle o tematyce fantastycznej (do których wliczano horrory oraz sci-fi).
W ramach tego cyklu powstało wiele perełek telewizyjnych, jak np. popularny do dzisiaj tryptyk „Selekcja”, czy też pierwowzór późniejszego serialu telewizyjnego „Stawka większa niż życie”, którego 14 spektakli emitowanych było na żywo w latach 1965-1967. W ciągu lat formuła cyklu nieco się wzbogaciła: na początku z braku odpowiedniego sprzętu wszystko emitowano na żywo, ale później pojawił się telerecording i nowe możliwości montażu, zaczęto także realizacje w plenerze i pod koniec istnienia cykl ewoluował w kierunku filmu telewizyjnego (np. spektakl „Kłopoty to moja specjalność” był lepiej zrealizowany od wielu ówczesnych filmowych produkcji telewizyjnych).
Przedstawienia były emitowane w czwartki wieczorem (z tego powodu znany też jako „czwartkowy teatr”), zazwyczaj bezpośrednio po Dzienniku Telewizyjnym. Animowana czołówka z wijącym się wężem była dziełem plastyka Eryka Lipińskiego, a muzyka pochodzi z samego początku Sekstetu Francisa Poulenca op. 100 na fortepian, flet, obój, klarnet, róg i fagot.Pomimo nieustającej popularności spektakle oczywiście nie mogły konkurować z filmami i serialami sensacyjnymi, zwłaszcza amerykańskimi, które zaczęły masowo napływać do Polski w latach 70. za sprawą ówczesnego szefa telewizji Macieja Szczepańskiego (seriale Kojak, Columbo, Święty), z czasem zajmując to samo czwartkowe wieczorne okienko emisyjne, tym samym znacznie przyczyniając się do schyłku „Kobry”.
Inne tytuły: Teatr Sensacji i Fantastyki „Kobra”
Produkcja: 1956-1993; 2013;
Premiera TV: 6 luty 1956
Reżyseria:
różni - szczegóły na stronach poszczególnych spektakli
Muzyka:
różni - szczegóły na stronach poszczególnych spektakli
Obsada:
różni - szczegóły na stronach poszczególnych spektakli
Notatki:
Datę 6 lutego 1956 (poniedziałek) i tytuł „Zatrute litery” według powieści Agathy Christie w reżyserii Adama Hanuszkiewicza przyjęto jako symboliczne narodziny cyklu. Był to spektakl nadawany na żywo, z którego emisji nie zachowały się żadne zdjęcia archiwalne, a samej emisji wówczas nie sfilmowano.
Najstarsze odnalezione materiały archiwalne pochodzą dopiero z 1959 roku. Z ówczesnych materiałów prasowych wiemy jednak, że tylko w latach 1956-1959 emitowano co najmniej 144 przedstawienia Teatru Sensacji i Fantastyki (możliwe, że było ich 146). Jak podliczyła Illa Genachow, tylko w ciągu tych pierwszych trzech lat emisji (1956-1958) w przedstawieniach padło aż 400 trupów...
Wikipedia (polski)
000020
(POL) polski,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz