Powstał osobny Teatr Śmierci, spektakl death in progress, widowisko unicestwiania własnej sztuki. Reżyser zderzył strzępy dramatu Stanisława Wyspiańskiego z monologiem wewnętrznym Onego, autorstwa swojej córki Antoniny.
Na własną pamięć łódzkiego dzieciństwa w ostatnich latach wojny nałożył pamięć wojennego spektaklu Tadeusza Kantora, legendarnego „Powrotu Odysa” z mieszkania przy Grabowskiego 3 w Krakowie z 1944 roku.
W przedstawieniu znalazły się wszystkie stałe motywy teatru Jerzego Grzegorzewskiego, wśród nich powracające jak frazy muzyczne fragmenty dzieł Wyspiańskiego, Stanisława Ignacego Witkiewicza, Jeana Geneta, Augusta Strindberga, Malcolma Lowry’ego czy Jamesa Joyce’a, by poprzestać na kilku najważniejszych autorach. Całość organizowała zasada przenikania i nakładania się na siebie cytatów i autocytatów: z minionych przedstawień, z literatury, z malarstwa, z historii i z prywatnej pamięci reżysera.
Powróciła tu również centralna i dla teatru Jerzego Grzegorzewskiego konstytutywna postać – kabotyn-artysta, który tym razem pojawiał się kolejno jako: On, Odys i Mistrz Sinobrody. Wszyscy trzej istnieli w różnych porządkach, ale ze względu na siebie i wobec siebie. Przejmowali swoje pozy i gesty, przyglądali się sobie nawzajem. Budując kolejne warstwy scenicznego palimpsestu, widzowie rozpoznawali w Onym cechy samego Grzegorzewskiego, trochę Guida z „Osiem i pół” Federica Felliniego, trochę Konsula z „Pod wulkanem” Lowry’ego, trochę z „flâneurów nocy grudniowej” ze spektaklu „Miasto liczy psie nosy”.
Inne tytuły: „On, czyli drugi powrót Odysa”, „On. Czyli drugi powrót Odysa”
Autor sztuki: Antonina Grzegorzewska, Jerzy Grzegorzewski
według:
Antonina Grzegorzewska „On”
Stanisław Wyspiański „Powrót Odysa”
Tadeusz Kantor „Powrót Odysa”
Stanisław Ignacy Witkiewicz „Oni”
Malcolm Lowry „Pod wulkanem”
Jean Genet „Balkon”
Jean Genet „Parawany”
August Strindberg „Sonata widm”
Fiodor Dostojewski „Idiota”
Stanisław Wyspiański „Warszawianka”
Béla Bartók „Zamek księcia Sinobrodego ”
Samuel Beckett „Radosne dni”
Produkcja: 2005
Premiera TV: 29 styczeń 2005
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
On
Odys
Mistrz Sinobrody
Żona; syrena; ladacznica
Judyta; syrena; ladacznica
Kalipso; syrena; ladacznica
Penelopa; syrena; ladacznica
Maria; syrena; ladacznica
Anna; syrena; ladacznica
syrena; ladacznica
komediant
komediant
komediant
żołnierz; zalotnik
żołnierz; zalotnik
żołnierz; zalotnik
żołnierz; zalotnik
żołnierz; zalotnik
żołnierz; zalotnik
żołnierz; zalotnik
żołnierz; zalotnik
Notatki:
Po premierze pisano w tonie paszkwilu o chorobie alkoholowej reżysera, która miała stać się przyczyną klęski artystycznej spektaklu, pisano też listy protestacyjne przeciwko podobnym zarzutom. Kiedy w dwa miesiące później Jerzy Grzegorzewski zmarł, „On. Drugi powrót Odysa” stał się testamentem artysty, który chciał Teatr Narodowy uczynić Domem Wyspiańskiego. [ku]
02.170128
(POL) polski,
- BRAK ILUSTRACJI -
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz